Qutluq Bolsun Uyghurlar, Qutluq Bolsun Rabiye Ana!

Korash Atahan

Hayat küresh démektur, Küresh mewjutluqning aldinqi sherti! Küresh rohni, bedenni güzelleshtüridu. Rabiya ana 60 yash, u néme üchün shunche güzel?! Chünki u millet üchün yighlidi, weten üchün küldi. xelqning süyide aqti, otida köydi! Rabiye animiz erkin dunyagha chiqqan qisqighine waqitta qanche yillardin béri gherip dunyasigha tuyulmighan bu dawa her terepke pur ketti. Milliy rohning némilikini, qehrimanliqning némilikini, shan-sherepning némilikini, Rabiye Qadirning kimlikini bizdin yaxshiraq bilgen ot yürek kompazittur, shayir Köresh Kösen hayat bolghan bolsidi- kashki bu künlerde. Küresh Kösen ölgende hemmimizning uningdek ölgüsi keldi.Emma u hayat waqtida  tajawuzchi xitaylarning zerbisi we bir septe küresh qiliwatqan bir qisim ishbuzar sepdashlirining pitne we söz-chöcheklirige nishan bolup qalghan idi.U, nida qilatti, milletke özini chüshendürelmey boghnuqup, allaqandaqtur bir quyunning ichide qalghan, yardemge muhtaj bir güdek balidek néminidur kütüp, achchiq sükütke patqanidi. Sezgürlük, aldin bilish ajayip nersiken, Rabiya ana türmidin chiqti, Küresh Kösen qepezdin. U, rastinla qepezdin chiqqan bulbuldek „U keldi, Rabiye keldi, Xudaning perishtisi keldi, Uyghurgha nijat keldi“ dep naxsha éytip ketse beziler bilen hemtawaq bolushup külgen ikenmiz, Insan mana bizdek kalte pehem kélidu.

Uyghurlar qutluq bolsun, Rabiye ana qutluq bolsun! Biz bügün Gérman yazghuchisi Aleksandra Kaveliyus (Alexandra Cavélius) xanimning Sherqiyturkistan milliy herkitige béghishlap yazghan „Rabiye Qadir__ Tengrining Erkisi__ Xitayning 1-nomurluq düshminining özi heqqide éytqanliri“ dégen kitapning Yawropada neshir qilinip tarqitilghanliqini anglap, Amerika prezdénti Georgey W. Bush janaplirining Xelqara Nobel tenchliq mukapatining lawriyanti, Milliy herkitimizning bashlamchisi, meniwiy animiz Rabiye qadirni qubul qilghandin kéyinki ikkinchi qétimliq xushal minutlarni bashtin kechüriwatimiz.

Bizge hayatliqning bedili bekla qimmet ketti.Weten asmini perzent derdide qelbi chak-chak bolghan anilar üchün yamghur emes qan-yash tökkende, deryalarda qehriman qiz-yigitlirimizning issiq qéni örkesh yasap sep tüzgende, Tengrining gheziwi keldi, chaqmaq chaqti! Millet bash-panahsiz her-terepke telmürdi baqti. Atilar weten, dep  ghemlerge patti! Anilar rohi „Ya Ölüm, Ya Musteqilliq !“,  dep ölüm deshtige özini atti! „ U keldi, Rabiye keldi, Xudaning erkisi keldi, Uyghurgha nijat keldi“ dep yene naxsha jaranglidi. Chünki Küresh ölmeyti! Ah! Tumarisni, Nuzugumni, Iparxanni, Yette qizlirimni, Xalide Ziyawidunni, we Rabiyedek milyun erkek Xatunlarni tughqan xelqim! Küresh Kösen öldi, emma u naxsha yütmeydu, chünki Küresh ölmeydu!

 Mana bügün , 21- esir qanche ming yilliq dölet bashqurush enenisige ege uyghurni, urushta éghir talapetke uchrighan qalduq qoshunni kütiwalghan zulmet qaplighan xarabe sheherdek quchaqlap yatmaqta.Meghlubiyet bizni Juldur-kepen diwanilargha oxshutup qoydi.Toghra biz Uyghurlar heqqaniyetsizlik we meghlubiyetke uchruduq, emma  teslim bolmiduq! Rabiye ana arqiliq, Küresh Küsenning kimlikini, Küreshning némilikini chüshüniwatimiz.Emma biz semimiylik bilen bir sebdishimizni étirap qilishqa bashlighan bu minutlarda, u alla burun bizni tashlap ketti.Uning hayatliq nishanlirining biri süpitide jumhuriyet giribi we dölet bayriqimiz chüshürülgen qebre téshi köz aldimizda pichirlimaqta. „ U keldi, Rabiye keldi, Xudaning erkisi keldi, Uyghurgha nijat keldi !“ Toghra, hey men tonushushqa nesip bolmighan ustaz, sen öldüng, emma küresh ölmeydu, Biz arqingdin ezim deryaning dolqunliridek sep tüzüp aqimiz! Musteqilliq we hörlükimiz üchün, tengritagh bürkütliridek, ölüm kökide qanat qaqimiz! 

Küreshning buran-chapqunlirida köridighinimiz bar oxshaydu téxi. Beshimizgha balayi apet yaghdi, jénimiz titiridi. Wetinimz Sherqiyturkistan ishghaliyet astida tirkishmekte.Heddidin ziyade aq köngüllikimiz, bashqa milletlerni yat körmigenlikimiz, sewrichan we addiy-sadiliqimiz, xamush we xurapiyliqimiz, shexsiyetchi we menmendaliqimiz sewebidin weten qoldin ketti.“Qaranglar Baliq Köyiwatidu….Baliq köyiwatidu!...“ ,  Anilar ingirawatidu, Berna erlirimiz qul, sahipjamal qizlirimiz didek boliwatidu, asaman yamghur emes yash, xitay taley emes qan tökiwatidu. Muhtajliq, qulluq, xorluq we namratliq jandin ötiwatidu. Milyonlap qiz-yigitlirimiz belkim ejdatlirimiz sadir qilghan kichik bir sewenlik tüpeylidin qirilip kétiwatidu!

Rabiye ana! Xitaylarning sözi tatliq, yipek rextliri yumshaq. Ular tatliq sözliri we yumshaq yipekliri bilen aldap, düshmen bolghan milletlerni özige yéqinlashturidu. Ularning ishenchisige érishiwalghandin we kütkinidek alaqe ornitiwalghandin kéyin munbet tupraqlirigha apetning uruqini chachidu. Xuddi sheytandekla Dahilarni, milliy qehrimanlarni, Alimlarni, awam-puqralarni bir-birige düshmen qilidu. Meqsetlirige tosalghu bilsa u xeliqqe, hetta u xeliqning qursaqtiki we böshüktiki buwaqlirighimu rehim-shepqet qilmay qirip tashlaydu. Ularning tatliq sözlirige, yumshaq yipeklirige aldinip ketsek, Millet süpitide yoqap kétimiz! Siz we biz Xitaydin 10.000 km che yiraqta yashawatimiz, dep bixutlashsaq ajdatlar aldida yüz kélelmeymiz. Xitayning aldinqi sépi, Özini „Qérindash“ we „dost“ dep niqapliwalghan, biz bilen ettigen axshamda bille bolidighan, emma xitay Ginida kelon qilinghan „Uyghurlar“din we bir qisim yallanma chet-elliklerdin tüzülgen, biz ularni asanliqche körelmeymiz!. Biz yaratqan alladin  millitimizge, jümlidin sizge nusret tileymiz!  

Hey Sherqiytürkistanliqlar! Hey Rabie Qadir qutluq bolsun! „ U keldi, Rabiye keldi, Xudaning erkisi keldi, Uyghurgha nijat keldi !“   Biz tarixning éghir, tolimu éghir siniqigha duch kelgende, zémmimizni basqan yükning, qelbimizge tirkelgen dertning  destidin qeddimiz pükülgende, sewre qachilliri téship, pichaq süngekke yetkende „ Tengrining Erkisi, Xitayning 1-Numurluq Düshmini özi heqqide sözlidi !“ qutluq bolsun! Qutluq bolsun Alexandra Cavelius Xanim! 

                                        20/06/07  Gérmaniye